تنهاییِ درونفردی، تجربه غریبی است. در این نوع از تنهایی، آنچه انسان را رنج میدهد نه فقدان رابطه با دیگری که نبود رابطه رضایتبخش با خود است. هر کدام از ما به اندارهای که خودمان را نمیشناسیم، به میزان چندپارهگی درونیمان و به میزان سرکوب یا طرد بخشهایی از وجودمان، از خودمان فاصله داریم و در درون خودمان تنهاییم. گویی با کسی همنشینیم که برخلاق تصورمان چندان او را نمیشناسیم و با او احساس نزدیکی نمیکنیم. و چه تنهاست آنکه با خود نیز توان همنشینی و نزدیکی ندارد و در درون خود هم غربتِ بیخانمانی را تجربه میکند.
روانکاوی به روایت مدرسهٔ دوباتن
دسته بندی: آثار | کتاب ها نویسنده: آلن دوباتن مترجم: محمود مقدسی ناشر: کرگدن سال انتشار: ۱۴۰۲ خرید کتاب: لینک اوللینک دوملینک سوملینک چهارمتقریباً همۀ ما، از وقتی که به…