هر آدمی برای زنده ماندن به قصه‌ای باورپذیر در مورد گذشته و آینده نیاز دارد. بدون چنین قصه‌ای آدم‌ها معلق می‌مانند میان مرگ و زندگی.
وقتی گذشته را نمی‌فهمیم* و هیچ تصویری از آینده در ذهنمان پاگیر نمی‌شود، دچار چنین فقدان روایتی می شویم؛ فقدان روایتی همراه با سرگشتگی.
*اینکه چرا و چطور این‌گونه سپری شده است.
