درمورد کریستین بوبن (در پی درگذشتش)

برچسب ها:  تأملات

کریستین بوبن درگذشت. چندباری در این سال‌ها به رفتنش فکر کرده بودم؛ به اینکه آدمی با نگاه او به زندگی، چگونه با مرگ روبرو می‌شود و چگونه این دنیا را برای همیشه ترک می‌کند. کاش مصاحبه‌کننده‌ای پیدا می‌شد و این آخرین سوال را هم از او می‌پرسید.

بوبن در آثارش تو را به مهمانی حیرت، زیبایی، جنون، کودکی، عشق، تنهایی و خیال می‌برد. او با کلمه و تصویر عجین بود و حرف‌هایی می‌زد ‌که در اوج سادگی بی‌اندازه‌ عمیق بودند. معنویت بوبن، از جنس رویارویی با جهان و لمس اجزای آن بود. او در بن و بنیاد، زندگی را تراژیک می‌دید امّا همزمان، کار ادبیات و کلمه را جستجوی روزنی از نور در این تلخی می‌دانست.

او جهانِ خودش را در کنار این جهان و در داد و ستد با آن خلق کرده بود؛ جهانی روشن که پیش‌ترها ساکن و بعدها زائر گاه و بی‌گاهش بودم.

خداحافظ آقای بوبن، خداحافظ هم قبیله، خداحافظ دوستِ نادیده همیشه آشنا

اشتراک گذاری

نوشتهٔ قبلی
واقعیتی که ناامید‌کننده نیست
نوشته‌ی بعدی
جنبشِ اجتماعی به‌مثابه‌ی امری پویا و پیش‌‌بینی‌ناپذیر
edit_square

آثار دیگر

روان‌کاوی به روایت مدرسهٔ دوباتن

دسته بندی: آثار | کتاب ها نویسنده: آلن دوباتن مترجم: محمود مقدسی ناشر: کرگدن سال انتشار: ۱۴۰۲ خرید کتاب: لینک اوللینک دوملینک سوملینک چهارمتقریباً همۀ ما، از وقتی که به…

کتاب «درآمدی جدید به روان‌شناسی اخلاق»

دسته بندی: آثار | کتاب ها نویسنده: والری تیبریاوس مترجم: محمود مقدسی ناشر: انتشارات آسمان خیال سال انتشار: ۱۴۰۱ خرید کتاب: لینک اوللینک دوملینک سوملینک چهارماخلاق از منظری دیگر از…

جغرافیای تنهایی

مقاله‌ای از دکتر محمود مقدسی درباره فلسفه تنهایی، برگرفته از وب‌سایت و مجله‌ی «نگاه آفتاب»   همه‌ی ما تجربه‌ی تنهایی را داشته‌ایم. گاه از آن گریخته‌ایم و گاه به آن…