این روزها فیلم دیدن، کتاب خواندن، موسیقی گوش کردن، به دیگران کمک کردن، کار خلاقانه‌ای انجام دادن، تفریح کردن، با دوستان وقت گذراندن و … بیش از هر زمان دیگری ضروری است.
راستش نمی‌توان گفت خبر نبینید یا خودتان را از اخبار دور نگه دارید، چون کار آسانی نیست. به کجا باید پناه برد که خبرها و اتفاقات بد، چه در سطح کلان و چه در سطح زندگی فردی، رهایمان کنند؟ روان ما این روزها به ناگزیر با ناکامی‌ها، خبرهای بد، نابه‌سامانی‌ها و خیلی چیزهای دیگر تغذیه می‌شود. چاره شاید بیش از هر چیز تغذیه کردن خودمان با چیزهایی است که تعادلی را در جهان درونی‌مان ایجاد می‌کنند. شاید چیزی آن بیرون تغییر نکند (که البته برای آن هم باید تلاش کرد) اما لااقل جهان درونی‌مان یک‌سره انباشته از تلخی نیست. جایی از آن موسیقی پیدا می‌شود، جایی دوستی، جایی عشق، جایی لبخند رضایتِ فردی رنجور و … .
وقتی درهای درونمان با دستور بسته نمی‌شوند، شاید با فراخواندن مهمانانی متفاوت بتوانیم فضا را به نفع بهزیستی‌مان بر هم بزنیم.
