بعضی خداحافظی‌ها آدم را برای لحظه‌ای هم شده رقیق‌القلب می‌کنند. یادش می‌اندازند که روی تپه‌ای از ماسه ایستاده و هرقدر هم زیر پایش را محکم احساس کند، بادی کافیست تا این محکمی و اطمینان را از او بگیرد. خداحافظی‌ها ما را از بی‌خبری و فراموشی بیرون می‌کشند.
دوباره همان زندگی به سراغمان می‌آید.
در روزهای کرونا، تصور بسیاری از ما این بود که تا مدّت‌ها قرار است سایه احوالی آخرالزّمانی بر جلسات درمان