همه ما خاکستری هستیم. نه خوب مطلقیم و نه بد مطلق. همیشه در پشتِ رفتارهای آزارنده اغلب ما، نیازها، ترس‌ها و احساساتی نهفته است که اگر دیده بشوند می‌توانند ما را از ورطه تخاصم و بددلی، به فضایی از همدلی و گفتگو برسانند. تنها لازم است کمی صبور باشیم، زخم‌های خودمان و دیگران را فراموش نکنیم و به خطاکاری خودمان نیز آگاه باشیم.
دوباره همان زندگی به سراغمان می‌آید.
در روزهای کرونا، تصور بسیاری از ما این بود که تا مدّت‌ها قرار است سایه احوالی آخرالزّمانی بر جلسات درمان