وقتی چیزی رو خوب فهمیده باشی، اون وقت می‌تونی حاشیه‌ها و زوائدشو بذاری کنار و ساده و قابل فهم ازش حرف بزنی. امّا خیلی وقت‌ها قصه از این قرار نیست. خیلی وقت‌ها ساده‌سازی می‌کنیم تا نفهمیم؛ گاهی اوقات چون مضطربیم، گاهی اوقات چون درد داره و گاهی اوقات هم چون اشتیاق زیادی به چیزی داریم. امّا این نفهمیدن خیلی شکننده ست. سادگیِ ساختگی، خبری در مورد عالم نمیده و فقط چیزی در مورد احساسات ما میگه. همین.