آنقدر دیر نکنید که ناچار به عجله کردن شوید. این را باید به خیلی از ما گفت؛ خیلی از ما که فکر می‌کنیم با انکار کردن و به تعویق انداختن، انتخاب‌ها خودشان صورت می‌گیرند و اتفاقات خودشان رخ می‌دهند. امّا دیر یا زود زمانِ گرفتن تصمیم یا انجام عمل فرا می‌رسد. آن وقت ماییم دقّت‌های نکرده، پرسش‌های پاسخ نداده و مقدّماتِ مهّیا نشده. حالا مجبوریم عجله کنیم، تصمیمات عجولانه بگیریم و کارهایِ حساب نشده بکنیم.

این حرف را باید به خیلی از ما گفت که همیشه سعی می‌کنیم اضطرابمان را با ندیدن و ترسمان را با پرهیز از مواجه شدن برطرف کنیم. امّا نمی شود. جهان به دروغ‌ها و خیالبافی‌های ما متعهد نیست. زمان می‌گذرد و موعدها فرا می‌رسند. آن وقت، تصمیم که گرفته می‌شود و اتفاق که می‌افتد، می‌نشینیم به پرداختنِ بهایِ این الگوی همیشه نادرست. کاش می‌شد جسارتِ روبرو شدن و قاطعیتِ تصمیم گرفتنِ به موقع را می‌داشتیم.