گاهی برای یک تغییر، همۀ آنچه لازم داریم، نه دانش بیشتر یا تصمیمات تازه، بلکه آمادگی است.
آمادگی یعنی هضم‌کردنِ عاطفیِ آنچه می‌دانیم و پذیرشِ عمیقِ تصمیمی که گرفته‌ایم. آمادگی یعنی کمتر ترسیدن، روشن‌تر فکر کردن، احساساتِ خود را جدی‌تر گرفتن، معنای احساساتِ خود را فهمیدن و خود را در وضعیتِ تازه تصوّر کردن. آمادگی یعنی اگر قدم بعدی را بردارم، نیاز چندانی به پس کشیدن ندارم؛ ترسیدن‌هایم را تجربه کرده‌ام، دردهایم را کشیده‌ام و اشتیاق‌هایم را مزه‌مزه کرده‌ام.
آمادگی خیلی وقت‌ها دشوار، دردناک و پیچیده است، برای همین ترجیح می‌دهیم فکر کنیم هنوز چیزهایی برای فهمیدن یا تصمیماتی برای گرفتن باقی مانده است.
