دوره‌ی پرسش‌های بزرگ فلسفی

ترم ششم از مبحث «اخلاق و زندگی خوب»: روان‌شناسی رشد اخلاقی

پس از بررسی امکان، پیش‌فرض‌ها، موضوع و قلمروی اخلاق، حالا رسیده‌ایم به احوالِ روانیِ فاعلی که قرار است/بهتر است اخلاقی باشد. نظریه‌های رشد اخلاقی به ما می‌گویند که آدم‌ها قابلیت‌های روانی متفاوتی برای اخلاقی بودن دارند، و در نتیجه‌ی این قابلیت‌ها، مواجهه‌ی آن‌ها با امر اخلاقی و غیراخلاقی هم نسبت به یک‌دیگر متفاوت است. یکی صرفاً با ستایش و نکوهش به موقعیت‌های اخلاقی پاسخ می‌دهد و دیگری توانِ تفکر انتزاعی اخلاقی را دارد و می‌تواند با درکِ تجربه‌ی دیگری و بر اساس همدلی، اخلاقی‌تر زندگی کند، و … .

آشنایی با نظریه‌های رشد اخلاقی این امکان را به ما می‌دهد که ببینیم چرا افراد مختلف، در عمل از نظریه‌های هنجاری متفاوتی برای داوری و عمل اخلاقی استفاده می‌کنند.