دردکشان سردرگم (به بهانه‌ی بحران این روزهای خوزستان)

برچسب ها:  تأملات محمود مقدسی

این روزها برای خیلی چیزها درد می‌کشیم، طوری که گاه از توانمان خارج می‌شود و نسبت به بعضی موضوعات سِر می‌شویم. یعنی می‌بینیم آن‌قدر که باید یا آن‌قدر که انتظارش را داریم برانگیخته نمی‌شویم و کاری نمی‌کنیم. بعد احساس گناه می‌کنیم از این کرختیِ عاطفیِ ناگزیر و اگر نایی برایمان مانده باشد، شروع می‌کنیم به سرزنش خودمان که چرا دیگر آن‌قدرها انسان نیستیم یا چرا بی‌تفاوت شده‌ایم. گویی تبدیل شده‌ایم به دردکشنده‌هایی سردرگم. یعنی نمی‌دانیم چه کاری از دستمان بر می‌آید و نمی‌دانیم کدام درد را باید کجای دلمان بگذاریم.

گاهی اوقات فکر می‌کنم در میانه‌ی حکمرانی بد، بحران‌های اقتصادی، مرگ‌ومیرِ روزهای کرونا و محدود شدن اندک‌تجربه‌های خوش باقی‌مانده باید این دردکشیدن را تبدیل به مسئله کنیم و به الگویی مناسب برای مواجهه با درد، ناخوشی و آسیب در خودمان و دیگران برسیم. مثلاً بپرسیم: با رنج خود چه باید کرد (از حرف زدن و کاری کردن تا کمک گرفتن و …)؟ رنج دیگری چه مسئولیتی برای ما می‌آورد؟ آیا به عنوان شهروندِ کشوری پر از بحران باید برای همه‌ی دردهایی که خبرش به ما می‌رسد کاری بکنیم؟ آیا اگر به بعضی دردها (که تحملشان ورای طاقت ماست) بی‌تفاوت باشیم، آدم بدی هستیم؟ آیا همه‌ی ما توان یکسانی برای مواجهه با درد دیگران داریم؟ آیا اگر گوشمان را بر بعضی خبرها ببندیم، همکار ظالمان می‌شویم؟ آیا در میان رنج‌های دیگران، حق خوشی و شادی داریم؟ همدردی یعنی چه؟ فرق همدردی با همدلی چیست؟ چگونه می‌توانیم در عین همدردی کردن و کنشگری از خودمان مراقبت کنیم؟ و … .

این روزها که بحران پیچیده و چندبعدی آب در خوزستان تبدیل به مسئله‌ای امنیتی و ملی شده است، بعضی از ما حتی ویران‌تر از خود مردمان خوزستانیم. گسل‌های درونی بعضی از ما برای چندمین بار فعال شده‌‌اند و مانده‌ایم ناتوان و درمانده‌تر از قبل. همین‌جا است که می‌گویم باید دردکشیدن و کنشگری را تبدیل به مسئله کنیم. این‌جاست که می‌گویم باید حواسمان به خودمان باشد و بدانیم در برابر چه چیزهایی و تا چه حد مسئولیم. باید یادمان باشد که ما موجوداتی همه‌توان نیستیم و با قرار دادن هرچه بیشتر خودمان در معرض اخبار و اطلاعات و … الزاماً انسان‌تر نمی‌شویم و اضطرابمان آرام‌تر نمی‌شود. ما کنشگرانی محدودیم که باید راهمان را پیدا کنیم و همزمان مراقب خودمان هم باشیم.

اشتراک گذاری

نوشتهٔ قبلی
از مرگ به زبان زندگی نوشتن
نوشته‌ی بعدی
واقعیتِ هذیانیِ این روزها
edit_square

آثار دیگر

روان‌کاوی به روایت مدرسهٔ دوباتن

دسته بندی: آثار | کتاب ها نویسنده: آلن دوباتن مترجم: محمود مقدسی ناشر: کرگدن سال انتشار: ۱۴۰۲ خرید کتاب: لینک اوللینک دوملینک سوملینک چهارمتقریباً همۀ ما، از وقتی که به…

کتاب «درآمدی جدید به روان‌شناسی اخلاق»

دسته بندی: آثار | کتاب ها نویسنده: والری تیبریاوس مترجم: محمود مقدسی ناشر: انتشارات آسمان خیال سال انتشار: ۱۴۰۱ خرید کتاب: لینک اوللینک دوملینک سوملینک چهارماخلاق از منظری دیگر از…

جغرافیای تنهایی

مقاله‌ای از دکتر محمود مقدسی درباره فلسفه تنهایی، برگرفته از وب‌سایت و مجله‌ی «نگاه آفتاب»   همه‌ی ما تجربه‌ی تنهایی را داشته‌ایم. گاه از آن گریخته‌ایم و گاه به آن…